“En dan kijken we achteraf wat we ervan geleerd hebben”. Er werd geknikt; sommigen leken opgelucht. Een tafereel dat ik vaker meegemaakt heb.
Leren is echt moeilijk. Wat het precies is, het is zo ongrijpbaar. Als ik in de koelkast kijk en zie dat de melk op is, dan weet ik: ik moet naar de supermarkt. Maar echt weten wat leren is, zo begrijpbaar als weten wanneer je boodschappen moet doen? Daar krijg ik mijn geest maar moeilijk omheen geslagen. Zeker in de setting van organisaties. Daar zie ik ‘leren’ vaak terug in de vorm van het aanbieden van cursussen en workshops. Of in het houden van evaluaties, waarbij het lastig is te achterhalen wat er eigenlijke geleerd is.
Leren kost tijd. Leren vraagt oefening en de uitkomst is nooit zeker. Leren betekent ook fouten maken. Toegeven dat je iets niet goed kunt, dat laat je ego niet altijd toe.
Hoe mooi zou het zijn als we met zijn allen echt snappen waar het om gaat in het project of in het team? En niet ons laten verleiden om te ont-snappen. Te ontsnappen aan de moeite en aan de tijd die het kost om echt iets te leren
