Ik had een collega die weigerde mee te doen aan de Management Drives. Hij reisde veel en bezocht daardoor plekken op deze aarde waar regimes de dienst uitmaakten. “Ik heb te vaak gezien dat dit soort profilering doorslaat,” zei hij, en dat is me bijgebleven.
Telkens als ik hoor: “Er moet iets meer blauw in de organisatie,” denk ik aan zijn uitspraak. Alsof je problemen oplost door een paar medewerkers te vervangen door mensen met “meer blauw in hun profiel.” Wat “iets meer blauw” precies betekent, blijft vaag. Tot nu toe ben ik alleen maar tegengekomen dat het bij die opmerking blijft, en gelukkig slaan organisaties hier niet door in een regime zoals mijn collega beschreef.
Het lijkt er echter ook op dat het bestaande profiel van medewerkers als onveranderbaar wordt gezien. Een “zo ben ik nu eenmaal”- houding, die een zekere starheid met zich meebrengt. Een onzichtbaar regime dat medewerkers zichzelf opleggen, zonder zich daarvan bewust te zijn.
Als iedereen blijft bij wie ze ‘nu eenmaal zijn’, hoe kan er dan ooit iets nieuws ontstaan?
Laten we “iets meer blauw” niet langer koppelen aan organisatieontwikkeling, en het voortaan alleen nog bespreken als het over de huisstijl gaat.